ကိုယ့္ဟာကိုယ္လဲသိတယ္..ပုဆိုးထဲကလီးက ေတာ္ရံုတန္ရံုတင္းေနတာမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။အရသာထူးေတြေတြ႕ေနတာမို႕ အတြင္းခံ
ေဘာင္းဘီထဲကေန ထိုးထြက္ေတာ့မေလာက္ျဖစ္ေနျပီ။အဲဒီေလာက္ေတာင့္တင္းေနတဲ့ လီးနဲ႕ ဖင္ကိုအထိုးခံေနရတာေတာင္ တခ်က္မွပံုစံ
မပ်က္ပဲ ေနေနတဲ့ ေဒၚမမေလးကိုလဲ အံ့ၾသလာပါတယ္။
“ ဖင္ၾကီးက အတုၾကီးမ်ားလား မသိဘူး ”
အဲဒီလိုေတြးမိတာနဲ႕အတူမ်က္စိကပါ ေဒၚမမေလးရဲ႕ဖင္ၾကီးကို ၾကည့္လိုက္မိပါတယ္။ေဟာဗ်ာ... ေက်ာင္းစိမ္းထမီ ဖင္ေအာက္ဘက္
ေလာက္မွာ က်ပ္ေစ့ေလာက္ရွိတဲ့ ေရစိုကြက္ေလးပါလား။သိလိုက္ပါျပီ..ေမာင္ေဇာ္လဲ အဲဒီေလာက္မညံ့ပါဘူးေလ။ဒီအေျခဒီအေန မွာ
ဒီအကြက္က ဘယ္ကအရည္စိုတာလဲဆိုတာ တန္းသိလိုက္ပါျပီ။ဘယ့္ႏွယ့္ ေနာက္ကေနတရစပ္လီးနဲ႕ထိုးေနတာကို ျငိမ္လွခ်ည္
လားလို႕ ထင္ေနတာ။လတ္စသတ္ေတာ့ ေဒၚမမေလးတေယာက္ ေစာက္ပတ္ထဲက အရည္က်ေလာက္ေအာင္ ဖီလင္ယူေနတာကိုး။ႏို႕မို႕ဆို
လဲ ဒီထမီေပၚမွာ ေစာက္ရည္ေတြစိုမွာ မဟုတ္ပါဘူး။သူ႕ဟာဟူဖင္ၾကားထဲကေနစီးသြားမွာပါ။အခုဟာက ကၽြန္ေတာ္ကလီးနဲ႕ေျပးေျပးေဆာင့္
ေနေတာ့ ထမီစကပါ ဖင္ၾကားထဲေရာက္ေရာက္သြားျပီး ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြက ထမီေပၚမွာပါလာစိုေနေတာ့တာေပါ့။
မွတ္တိုင္မွာကားရပ္လိုက္တာနဲ႕ အရင္ဆံုးလြယ္အိတ္ကို ေရွ႕ကိုေျပာင္းလြယ္လိုက္ရတာပဲ။ႏို႕မို႕ဆို လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေပါင္ၾကားက ေကာင္က
ေငါထြက္ေနမွာေလ။ကားလမ္းကိုခပ္သြက္သြက္ကူးလိုက္ျပီး ေဒၚမမေလးနဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရေအာင္ ေရွ႕ကေနလမ္းထဲကုိအရင္ဝင္လာခဲ့
လိုက္ပါတယ္။ရန္ကုန္ထံုးစံအတိုင္း ရံုးဆင္းေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မို႕ ေဒၚမမေလးတို႕လမ္းထဲမွာ စည္ကားေနပါျပီ။ေရွ႕ကေန ဟိုေငးဒီေငးနဲ႕
ေလွ်ာက္လာျပီးမွ ေဒၚမမေလးရဲ႕ ထမီေပၚကအစိုကြက္ကို သတိရလိုက္ပါတယ္။သူ႕ဟာသူေတာင္ဖင္မွာကြက္ေနတာသိပါ့မလားလို႕။ဒီအတိုင္း
ဖင္မွာအကြက္ၾကီးနဲ႕ တလမ္းလံုးေလွ်ာက္လာရင္ ျမင္တဲ့လူေတြအကုန္ဟားၾကမွာ။
“ ဟာ...ငါေျပာလိုက္ရင္လဲ ကားေပၚမွာျဖစ္ၾကတာေတြ အတြက္ရွက္ေနရမွာ။ မေျပာပဲေနလိုက္တာေကာင္းမလား။ ”
ဘာလုပ္ရေကာင္းမလဲ ေတြးျပီးမွ ေနာက္ဆံုးေျပာလိုက္လို႕ ရွက္ရတာက ငါ့ကိုပဲရွက္ရမွာ၊ မေျပာပဲထားလိုက္ရင္ လမ္းထဲကလူေတြအကုန္ကို
ရွက္ရမွာ ဆိုျပီး ေရွ႕ကေနခဏရပ္ေစာင့္ေနလိုက္ပါတယ္။ေခါင္းၾကီးငံု႕ျပီး ေလွ်ာက္လာေနတဲ့ ေဒၚမမေလး ကိုေသေသခ်ာခ်ာပဲရပ္ျပီးၾကည့္ေန
လိုက္ပါတယ္။အသားအရည္ကေတာ့ ပံုမွန္ခပ္လတ္လတ္အသားအရည္ပါပဲ၊ ေခ်ာသလားဆိုေတာ့လဲ အဲလိုေခ်ာတာမ်ိဳးမဟုတ္ျပန္ပါဘူး။
ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ေတာင့္တင္းဖြံ႕ထြားတာေလးပဲ ထူးျခားတာပါ။ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေလာေလာဆယ္မွာ ေဒၚမမေလးကလြဲျပီး
ဘယ္မိန္းမကမွ မ်က္စိထဲမွာၾကည့္လို႕ေကာင္းတာမရွိပါဘူး။
“ ဆ ဆရာ.မ ။ ”
“ ဟို ဟိုေလ။ ”
ေဘးနားက လိုက္ေလွ်ာက္ျပီး ခပ္တိုးတိုးေလးေျပာမလို႕ ျပင္ကာမွ ေဒၚမမေလးကမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျပန္အၾကည့္မွာ ရင္ေတြတုန္ျပီး ဘာေျပာ
ရမွန္းမသိျဖစ္ကာ ရုတ္တရက္ ဆြံ႕အသြားရျပန္ပါတယ္။
“ ဟဲ့...ေကာင္ေလး ေျပာေလ ဘာတုန္း။ ”
“ အဲ..ဟိုေလ..ဆရာမ..၊ ...ဆရာမ ဖင္...အာ..ဟိုဟို ေနာက္မွာကြက္ေနတယ္။အဲဒါ.... ”
ေျပာျပီးတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္လွည့္မၾကည့္ေတာ့ပဲ သုတ္ေျခတင္ေတာ့တာပဲ။ေဒၚမမေလးတို႕တိုက္ခန္းေအာက္ကို ေရာက္ေတာ့ တျခား
က်ဴရွင္တူတူတက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေလွကားအုတ္ခံုမွာထိုင္ျပီး အာလူးဖုတ္တဲ့လူဖုတ္၊မုန္႕စားတဲ့လူကစားေနၾကျပီ။ကၽြန္ေတာ္က
စာအုပ္ထုပ္ၾကီးဆြဲျပီးေရာက္လာတာျမင္ေတာ့ ဝိုင္းအာၾကတယ္။
“ ေဟ့ေကာင္...ေမာင္ေဇာ္သိပ္မဖားနဲ႕ကြာ။အဆင့္တစ္လဲမင္းရမွာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ”
“ ေအးေလ...ေမာင္ေဇာ္တို႕က သိပ္သိသာေနျပီ။ဆရာမဆီက ဘာစားခ်င္လို႕လဲေဟ့။ ”
“ ငဖားၾကီးေဟ့ ဟားဟား ။ ”
ဝိုင္းဟားေနၾကတဲ့ အေကာင္ေတြ ေကာင္မေတြကို မ်က္လံုးျပဴး လွ်ာထုတ္ျပျပီး ျပန္ေနာက္လိုက္ပါတယ္။လက္ထဲကစာအုပ္ထုပ္ၾကီးကို အုတ္
ခံုေပၚဘုန္းကနဲပစ္ခ်လိုက္ျပီး
“ ေဟ့ေကာင္ေတြ...တံခါးဖြင့္ထားျပီးျပီလား။ ”
“ ေအးေအး .. ဖြင့္ထားျပီးျပီ။ ”
“ျပီးေရာ ငါဒီအထုပ္ၾကီးသြားထားလိုက္ဦးမယ္။ ”
က်ဴရွင္ရွိတဲ့ ေန႕ဆိုကၽြန္ေတာ္တို႕ထဲက တေယာက္ေယာက္ကို ေဒၚမမေလးက အိမ္ေသာ့ေပးလိုက္ေလ့ရွိပါတယ္။ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ကၽြန္
ေတာ္တို႕ကေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းထိုးတာနဲ႕ တခါတည္းထြက္လာလို႕ရၾကတာေလ။ဆရာမ ကေတာ့ ေက်ာင္းကိစၥေတြဘာေတြရွိတတ္
တာမို႕ ေနာက္က်ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ကအရင္သြားႏွင့္ျပီး လြယ္အိတ္ေတြဘာေတြထား အဆာေျပမုန္႕ေတြဘာေတြစားထားရတာေပါ့။
ဆရာမကကိုယ္ခြဲမရွိဘူးေလ။ဆရာမေယာက်္ားဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးကိုလဲ ခ်ိတ္ထားတဲ့ဓာတ္ပံုထဲမွာပဲျမင္ဘူးပါတယ္။ရွမ္းျပည္ဘက္မွာတာဝန္
က်ေနတယ္လို႕ေတာ့ေျပာတာပဲ။ယူနီေဖာင္းေပၚက အပြင့္ေတြအခက္ေတြေတာ့ပါတယ္။ဗိုလ္ၾကီးလား ဗိုလ္မွဴးလားေတာ့ မခြဲတတ္ဘူး။
ရုပ္ကေတာ့ အညာသားရုပ္ပဲ။
ကၽြန္ေတာ္စာအုပ္ထုပ္ၾကီးကိုဧည့္ခန္းထဲမွာထားလိုက္ျပီး ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ကို ေလွ်ာက္လာခဲ့ပါတယ္။တိုက္ခန္းဆိုေတာ့ အိမ္သာေရခ်ိဳးခန္း
ကတြဲလ်က္ေလ။ခုေတာ့ေဒါသေတြေျပျပီး ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးျဖစ္ေနတဲ့ေကာင္က ဆီးသြားလိုက္ေတာ့ပိုျပီးေတာင္ေပ်ာ့က်သြားသလိုပါပဲ။
ကိစၥျပီးလို႕ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုဖြင့္မယ္အလုပ္မွာအဝတ္လွမ္းတဲ့ၾကိဳးတန္းဆီကို မ်က္စိကဘာရယ္မဟုတ္ၾကည့္မိလိုက္ပါတယ္။အတြင္း
ပစၥည္းေတြလွမ္းထားတာပါလား။စကဒ္လိုဟာမ်ိဳးတထည္နဲ႕ ပန္တီအျပာေလးတထည္ပါ။ေလွ်ာ္ျပီးလွမ္းထားတာနဲ႕တူပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္လက္က အျပာေရာင္ပန္တီေလးကို အလိုလုိလွမ္းယူလိုက္မိပါတယ္။လက္ထဲမွာေရာက္လာတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ႕ အတြင္းခံ
ေဘာင္းဘီအျပာေရာင္ေလးကို တယုတယကိုင္တြယ္ေနရင္းက ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြဘယ္လိုမွထိန္းလို႕မရေတာ့ပါဘူး။ေစာေစာကညိွဳးငယ္
ေနတဲ့ သေကာင့္သားကလဲ အားမာန္အျပည့္နဲ႕ခ်က္ခ်င္းရုန္းၾကြလာျပန္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ပုဆိုးကိုကြင္းလံုးခၽြတ္ျပီး ၾကိုးတန္းမွာတင္လိုက္ပါတယ္။လက္ကိုတံေတြးနဲနဲဆြတ္ျပီး ေတာင့္တင္းေနတဲ့ လီးကိုေရွ႕ေနာက္ဆြဲ
ျပီးဂြင္းထုဖို႕ အစပ်ိဳးလိုက္ပါတယ္။တလမ္းလံုးေဆာင့္လာရတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ႕ဖင္ၾကီးကို ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္း အဲဒီဖင္ၾကီးမွာဝတ္တဲ့ေဘာင္း
ဘီကို ေသေသခ်ာခ်ာျဖန္႕လိုက္ကာ ခြၾကားေနရာကို ခပ္ဖြဖြနမ္းရိွဳက္လိုက္ပါတယ္။
“ ဒီေနရာေလးက ေစာက္ဖုတ္ၾကီးနဲ႕ အျမဲကပ္ေနမယ့္ေနရာပဲ။ ”
ဆပ္ျပာရနံ႕သင္းေနတဲ့ ပန္တီခြၾကားေနရာကို လွ်ာနဲ႕မထိတထိ လ်က္လိုက္တယ္။စိတ္အာရံုထဲမွာေတာ့ ေဒၚမမေလးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီး
ကို လ်က္ေပးလိုက္ရသလိုပဲ ခံစားရပါတယ္။ေအာက္မွာလဲ လက္က အဆက္မျပတ္ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ဂြင္းတိုက္ေပးေနတာမို႕ လီးတံထိပ္
ကဒစ္ၾကီးကလဲ ဖူးကားေရာင္ရမ္းလို႕ေနပါျပီ။တသက္လံုးဂြင္းထုခဲ့သမွ် ဒီတခါထုရတာ အရသာအရွိဆံုးပါပဲ။ေရခ်ိဳးခန္းနံရံကို မွီကာ
ေဒၚမမေလးရဲ႕ အတြင္းခံပန္တီကို မ်က္ႏွာကမခြာပဲ စိတ္ကူးယဥ္ခ်င္တိုင္းယဥ္ကာ စိတ္ရွိလက္ရွိထုေနရတာေလ။
“ အ...အ...ရွီး။ ”
“ ဟင္း....အ...အား။ ”
“ကၽြိ.....ကၽြီ.....ကၽြီ။ ”
အသံတခုနဲ႕အတူ ညာဘက္က ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးက ပြင့္သြားကာ တေယာက္ေယာက္ဝင္လာလိုက္တာကို မ်က္စိေထာင့္မွာရိပ္ကနဲေတြ႕
လိုက္ရခ်ိန္မွာ အရာအားလံုးေနာက္က်သြားပါျပီ။
တံခါးကို ေသေသခ်ာခ်ာပိတ္ခဲ့မိရဲ႕လား ၊ ေစ့ရံုသာေစ့ထားခဲ့မိသလားဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မေတြးတတ္ေတာ့ပါဘူး။အင္းေလ
ဒီလိုလုပ္မိလိမ့္မယ္လို႕လဲ ကိုယ္တိုင္ေတြးမိခဲ့တာမွမဟုတ္တာ။ေျခအေနက ပံ့ပိုးလို႕ အခုလိုျဖစ္သြားရတာပါ။ေဒၚမမေလး
အိ္မ္ထဲေရာက္လာတဲ့ အသံကိုလံုးဝကို မၾကားခဲ့ပါဘူး။ကိုယ့္ဟာကိုယ္တိုက္ပြဲ ကျပင္းထန္ေနတာကိုး။အခုေတာ့ေအာက္
ပိုင္းဗလာက်င္းလ်က္ သူ႕ရဲ႕ အတြင္းခံပန္တီေလးကို မ်က္ႏွာမွာအပ္ကာ ဂြင္းထုေနတဲ့ ေမာင္ေဇာ္ရဲ႕ အျဖစ္ကို ေဒၚမမေလး
တစ္ေယာက္ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ၾကံဳလိုက္ရပါျပီ။
“ ေမာင္ေဇာ္...မင္း ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ။ ”
“ အဲဒါ...ဆရာမေဘာင္းဘီမဟုတ္လား။ ”
“ အခု ပုဆိုးျမန္ျမန္ျပန္ဝတ္စမ္း...ေအာက္ကဟာကိုလဲၾကည့္ဦး။ ”
ေဒၚမမေလးကသာ ဇယ္ဆက္သလို ေျပာေနေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တခြန္းမွျပန္မေျပာေတာ့ပါ။ဒီလိုထိေတာင္ ျဖစ္လာမွ
ေရြးစရာလမ္းမရွိေတာ့ဘူးလို႕ပဲ ခံယူလိုက္ျပီေလ။ေရွ႕ဆက္တိုးရံုပဲရွိေတာ့တာေပါ့။ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ခြၾကားကထုလက္စမို႕ ေတာင္
မတ္ေနတဲ့ လီးကုိၾကည့္ကာ ပုဆိုးျပန္ဝတ္ခိုင္းေနတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ႕လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္လံုးကို ဖ်က္ခနဲဆြဲကာ ကၽြန္ေတာ့္လီးတံ
ေပၚမွာဖိကပ္ထားလိုက္ပါတယ္။ရုတ္တရက္မို႕ေဒၚမမေလးတေယာက္ဘာမွမတုန္႕ျပန္ႏိုင္ခင္မွာခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုကိုပိုျပီးနီးကပ္သြား
ေအာင္တိုးလိုက္ေတာ့ ေဒၚမမေလးကို ေရခ်ိဳးခန္းေထာင့္မွာပိတ္ထားလိုက္သလိုပါျဖစ္သြားပါတယ္။ေလာေလာလတ္လတ္
စိတ္ေတြထၾကြထားၾကတဲ့ သူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္ရွဴသံေတြက ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ျပင္းထန္ဆူညံလာပါတယ္။
“ ဆရာမ...ကၽြန္ေတာ္..ကၽြန္ေတာ္ မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ”
“ၾကည့္ပါဦး ဆရာမရယ္။လီးတေခ်ာင္းလံုး အရမ္းေတာင္ေနျပီ။ဆရာမဖင္ကို တလမ္းလံုးေဆာင့္လာခဲ့တာေလ အခု
မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။အရမ္းလုပ္ခ်င္ေနျပီ။ ”
“ ေမာင္ေဇာ္ ..မင္း မင္း ပုဆိုးျပန္ဝတ္ပါဆိုေနတာကို...ဒီကေလးနဲ႕ေတာ့ ခက္ကုန္ပါျပီ။ ”
ေဒၚမမေလးတုန္ယင္စြာနဲ႕ ေမာင္ေဇာ့္ ကိုပုဆိုးျပန္ဝတ္ဖို႕ပဲ ေျပာေနေပမယ့္ လက္ႏွစ္ဘက္ကေတာ့ ေမာင္ေဇာ္ရဲ႕လီးတံကို တင္းက်ပ္
စြာဆုပ္ညစ္ထားပါတယ္။ေဒၚမမေလးကဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညွစ္ထားခ်ိန္မွာေမာင္ေဇာ္ရဲ႕ ခါးေအာက္ပိုင္းက အလိုလိုေကာ့လိုက္ကုန္းလိုက္
လုပ္ေပးေနမိတာမို႕ ဂြင္းထုေပးတာခံေနရသလိုပါပဲ။္စိတ္ရွိလက္ရွိျဖစ္ညွစ္ထားတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ႕လက္ထဲကို လီးတံတေခ်ာင္းလံုး
ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္လုပ္ေနရင္း စိတ္ေတြတအားပါလာကာ ေဒၚမမေလးရဲ႕ကိုယ္လံုးျပည့္ျပည့္ၾကီးကို ဆြဲဖက္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ေဒၚမမေလးရဲ႕ လက္ႏွစ္ဘက္က လီးတံကို ဆုပ္ကိုင္ထားခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကသိုင္းဖက္လိုက္တာမို႕ လက္ေတြကို
ရုန္းမရေအာင္ခ်ဳပ္ျပီးသား ပံုစံျဖစ္သြားပါတယ္။ႏူးညံ့တဲ့ ဆန္႕က်င္ဘက္လိင္ရဲ႕ အေတြ႕အထိ နဲ႕ ကိုယ္ရနံ႕ ကို တခါမွ
ဒီေလာက္ရင္းရင္းႏွီးႏွီး မၾကံဳခဲ့ဖူးတာကလဲ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ရမၼက္ရွိန္ကို တရိပ္ရိပ္တိုးေစပါတယ္။ကၽြန္ေတာ့္ အထင္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ေရာ ေဒၚမမေလးပါ ႏွစ္ေယာက္လံုး နတ္ပူးသလို တုန္ခါေနၾကတယ္လို႕ ခံစားေနရပါတယ္။
“ မလုပ္ ပါနဲ႕ကြာ ...မျဖစ္ပါဘူး။ ”
“ ေမာင္ေဇာ္...လႊတ္ပါ ဆရာမကို။ဟိုမွာ...တျခားကေလးေတြ တက္လာေတာ့မယ္ေလ။ ”
ပါးစပ္ကသာ လႊတ္ပါတကဲကဲ လုပ္ေနျပီး လက္ေတြက လီးတံကိုမလႊတ္တမ္းကိုင္ထားတဲ့ ေဒၚမမေလးရဲ႕ လည္ပင
No comments:
Post a Comment